Not The Right Words

Minsan pa uwi ako galing school.
Medyo bad trip nun kaya nakasimangot sa loob ng jeep biyaheng Balut, Tondo.

Hindi ko napapansin ang paligid...
malalim ang iniisip..

Nang aking mamataan lagpas na pala ng North bay..
At Kalye Dalaga ang unang kalsada mula sa Juan Luna...

Kaya ng malapit na akong bumaba nag-ready na ako...

"Mama.. bayad po!!!", ang malakas kong banggit sa driver habang kinakatok ang bubong ng jeep.

... tuloy pa rin ang andar ng jeep....

"MAMA SABING BAYAD EH!!!", ang galit ko ng sigaw sabay ng malalakas na katok sa bubong ng jeep!!!

.. ang mamang driver naman ay pilit na inunat ang kanyang braso para umabot ng bayad...
... dito ko na lang napansin na mali pala ang sinasabi ko...

"eh para po pala... sa kanto lang po..."

pagbaba ng jeep...
naririnig ko pa yung tawanan ng mga pasahero .... (hanggang ngayon.... )
hihihihih kahiya...

Fashion - Early 90's

This is a typical porma of a Kalye Dalaga tambay during early 90's.
Our featured model: 2kO

A Song For All Kinds Of Misery

Kahit ano man ang problema mo, mapa-love story or family matters...
personal man o hindi...
o kaya naman naiinip na sa kakahintay...
malaki man o maliit..
ang kantang ito...
pasok sa anu mang sitwasyon ng buhay...

Kung hindi ngayon ang panahon na para sa iyo
Wag maiinip dahil ganyan ang buhay sa mundo
Wag mawawalan ng pag asa darating din ang ligaya
Ang isipin mo may bukas pa na merong saya

Kabiguan hindi hadlang upang tumakas ka
Wag kang iiwas pag nabibigo
Dapat nga lumaban kaaaaaaaahhhh!!!!

Aaaaannnngggg.... kailangan mo'y tibay ng loob
Kung mayroong pagsubok man
Ang liwanag ay di magtatagal at muling mamamasdan
Ikot ng mundo ay hindi lagi pighati't kasawian
Ang pangarap mo ay makakamtaaaaaaan...
Basta't maghintay ka lamang


pwede ring pang-asar lang!

What It Takes To Be A Man

Ang pangalan ng nakakabatang kapatid na lalaki ni Watu ay King. Ngunit ang kanyang pangalan ay kakaiba sa kanyang ikinikilos. Hindi namin alam kung saan niya natutunan ang kanyang mga kinikilos sa edad na pito:

- mga pilantik ng mga daliri
- pagkembot sa paglalakad
- malambot na katawan sa pagsayaw
- ipit na pananalita
- at ang t-shirt na nilalagay niya sa kanyang ulo na nagmimistulang mahabang buhok na "ang gaang-gaang ng feeling" pagnaglalakad siya

At syempre, hindi pu-pwede ito kay Watu. Sa kanilang pamilya na nasa linya ng military, kailangan meron siyang gawin bilang panganay!

"Hoy! ito ang helmet ni lolo. 'Yan ang laruin mo para maging lalaki ka!", ang sabi ni Watu habang inaabot sa kapatid ang lumang helmet ng kanilang sundalong lolo.


Kinuha naman ito ni King....
nilagay sa ilalim ng kanyang damit....
at nagbuntis buntisan...

Haaay...
kaya simula nuon kailangan ng tanggapin ni Watu ang posibelidad na pwedeng mangyari.

"Suportahan taka!", --- Watu.

Update: ngayon si King ay full blown Queen na... at mabait na bata... (o mabait naman pala eh!)

Don't Mess Up With A Bad Trip!!!

Bad trip si Libag.

Bago pa kasi umiinom mabigat na ang loob niya kakaisip ng kanyang "it's complicated" na love story.

Kaya ayun... nung nakakarami na ng inom, naupo sa sidecar ni Ate Rose sa tapat ng tindahan.

Tahimik...
Nakatingin sa malayo..
Habang ang sigarilyo'y nauubos na lamang ng kusa sa kanyang mga daliri...

Nang biglang parang meron siyang nakita sa may kalayuan. Mabilis na tumayo sa kanyang kinauupuan at tumakbo sa direksyon patungong Kalye Antipolo. Sa pagkakataong ito nagtakbuhan na rin ang buong barkada at sinundan si Libag habol ang isang lalaki.

Pagdating ng tropa sa kanto ng Alkalde at Antipolo, natagpuan nila ang iba pang mga kaibigan sa lugar na yun na humarang at humawak sa isang lalaki na kung iyong susuriin ay takot na takot sa mga siga at tambay na nakapaligid sa kanya.

"Bakit ba Libag? Anong ginawa nitong mamang ito?", tanong ng isa.

"Magnanakaw ba ito", ang sundot ng isa pang ka-tropa na naka-abang ng sumuntok.

Ang lahat ay handa na maki-libreng suntok at tadyak ... naghihintay na lamang ng hudyat mula kay Libag.

"Ano ba talaga kasalanan nito Libag?", ang tanong ng lahat habang nakatingin sa lalaki na ngayon ay namumutla na sa takot.




"SUSPICIOUS LOOKING MGA P'RE!!!!!", sagot ni Libag.

"HUH!!!".... sabay-sabay na sagot ng lahat.

Ang mga tambay... hindi alam ang gagawin.

Maya-maya pa'y binitiwan na lang nila ang lalaki na nagtatakbo papalayo na akala mo'y nakaligtas sa isang malaking panganib.

Bumalik na lang sa tambay ang iba...

Ang iba naman sabay-sabay bumalik sa inuman.. habang pinagbabatukan si Libag!!!

Suspicious looking lang magugulpi pa yung mama!!!

Know What We're Singing...

Para masaya ang inuman, meron kaming ginagawang laro't kantahan...
Sa pamamagitan ng gitara at malikot na pag-iisip, siguradong inis na inis ang mga kapitbahay sa lakas ng tawanan at kantyawan...

Alam niyo ba yung kantang Banal Na Aso, Santong Kabayo???
Madali lang yung chords 'nun...

Em - C (paulit-ulit lang)

Banal Na Aso, Santong Kabayo - Yano

Ok, eto yung laro...

Papalitan lang ang verse/lyrics ng kantang Banal Na Aso...
Ang tema ay tungkol sa barkada...
Parang Da Who? ang dating...

sample: (remember tono ng Banal Na Aso verse)

Meron akong kilala
Matagal ko ng kaibigan
Pala-sayaw sa kalsada
Lalo na pag nag papacute
Inasar ng mga kaibigan
"Dinaan ka sa hula" sabi ng isa
Hindi na niya kinayanan
Humingi ng Yelo nanikip dibdib niya

(tapos sabay sabay kakanta ang lahat)
BANAL NA ASO!!! SANTONG KABAYO!!!
NATATAWA AKO HIHIHIHI..

(tapos iba naman yung mag iisip at kakanta)

gets niyo??
try niyo.. masaya ito...

try ko...

Meron akong nabasa
Mula sa blog ng isang kaibigan
Isang kwento ng barkada
Nung isang gabi lang ito pala
Tinanong niya sa kanyang kasama
Sa loob ng sasakyan lubhang nagtataka
Kung ang sinigang ba aalat
Pag nilagyan ng patis .. ay sus talaga!

(sabay sabay!!!)
BANAL NA ASO SANTONG KABAYO!!!
NATATAWA AKO HIHIHI...

o kayo naman!!!

Know When To Cry ... After Watu's Skecher

This is a continuation of my previous blog...

Sa kasawiang palad, dead on-delivery... este.. on-arrival yung dinala naming kapitbahay sa ospital. Ang sabi ni Kagawad hintayin na lang daw niya yung pamilya nung lalaki samantalang nagyaya na ring umuwi si Watu (dahil nahihiya na siya sa mga nurse).

Dumating ang New Year's Eve... tahimik ang iskinita... merong nakaburol...

Lumabas ako ng bahay na medyo hilo sa alak. Naupo sa mga upuan sa labas ng burol nakatingin sa loob ng bahay tanaw ang pamilya at mga kamag-anak na bakas ang lungot sa mga mukha. Natanaw ko rin si Watu kausap ang asawa ng namatay at sa aking pagkakaintindi parang kinukwento niya kung paano namin dinala sa ospital ang kanyang asawa. Hindi ko lang alam kung sinama niya yung kwento tungkol sa skechers...

Maya-maya lang nagpaalam si Watu sa asawa.. nakikiramay.

Paglabas ni Watu... sinalubong ko siya sa pinto... nakipagkamay... at nagtungo ako sa loob ng burol...

Tiningnan ko ang nakaratay sa harap... umiling ng konti.. at naupo sa tabi ng asawa...

Sinalaysay ko sa asawa ang version ko sa pagkakadala namin sa ospital...

Lashing pa rin ako nun at malakas ang tama ... naiiyak... pinipilit umiyak... pinipilit maging malungkot.. pinipilit na meron akong kaugnayan sa namatay (kahit na bagong lipat lang sila)... yun ang epekto ng mga ininom ko at ang pagkakabitin sa di natuloy na tugtugan....

Pagkatapos ko isalaysay at (pinilit) i-ugnay ang sarili ko sa namatay... lumapit muli ako sa sa nakaratay ... at umiyak ng matindi..

Inawat na lang ako ng ibang kamag-anak...

Kinabukasan nung nahimasmasan na ako... hindi ako makalabas ng bahay... hanggang mailibing yung patay...

Kung uso pa rin ang slumbook... ito siguro ang kwento ko sa Most Embarassing Moment...

Simula nun, tuwing meron kaming pinupuntahang lamayan binabantayan ako ng tropa ... o kaya naman gusto pa nga nila ako pagkakitaan pag walang pambili ng maiinom ... 200 kada-oras ... makikiiyak sa lamayan ng di mo kamag-anak.

Know What To Say During Emergency

It was 27 of December while I was eating my breakfast...

"P're tulong, yung kapitbahay natin inatake...", nagmamadaling tawag sa akin ni Watu.

Sabay kami pumasok sa bahay at nakita naming nakabulagta na sa sahig ang bagong lipat na kapitbahay. Binuhat... at nagmamadaling dinala sa Tondo General sakay ng multicab ng baranggay.

"Naka-inom ata? Amoy alak kasi..", tanong ni Kagawad. Natigil ng paghinga si Watu... kasi ang totoo siya yung amoy alak.. meron pa nga siyang hang-over sa pagkakasolo sa gin kagabi.

Pagdating sa Tondo General, nagmamadaling tumakbo si Watu sa Emergency Room at humingi ng .....



"SKECHER!!!"..... "SKECHEEEEERRR!!!"

Di alam ng mga nurse kung naghahanap si Watu ng saklolo or sapatos???!!!

Nagtatakang bumalik sa multi-cab si Watu, "Bakit walang kumikilos sa kanila? Gobyerno talaga!".

Baka kasi hindi SKECHERS sapatos nila ???!!!

update: Hanggang ngayon champion pa rin itong kwentong ito tuwing inuman.. =)

Love Letters

For sure, this generation will miss one of those pampakilig-thing in love and courtship... its the Love Letter. I know, we can send our love notes and thoughts through text messages or emails, but its a different feeling once you received a hand written letter that you know that comes from the heart.

I still remember most of my girl classmates collect different kinds of special papers (or they call it stationeries(?)). And for us boys, simple yet unique papers are better.

Minsan pinakilala kami ng kaibigang gurl sa mga kaklase niya. Eh, gusto rin namin masubukan ang bangis namin... so we turned-ON our pa-cute mode through jokes ... medium level lang naman.

So, ang mga new found friends medyo nagpa cute na rin.... malalaman mo naman kasi sa level ng tawa nila sa mga jokes mo... "Hahaha.. you're so funny (sabay kurot sayo).." - something like that!

Nagkakatawanan... nagkakatinginan... nagkakatitigan... nagkaka-intindihan...

Todas.. kumagat yata sa pa-in. Mukhang nag-eexpect na ng something different level of friendship chuva ang mga gurls... so medyo low level ang cute mode through jokes.

Isang araw, ang ilan sa amin ay nakakarinig ng balita na umiiwas na daw kami sa mga new found friendships ... at meron pa nga isa sa amin nakatanggap ng ganito:



"SUPERBOY, Please make it PAST coz TIME is GOLD!... from SUPERGIRL"

Ano daw? PAST ba kamo? Superboy from Supergirl??? eiwwww....

Before, PANLILIGAW is a Team-Playing Game

Scene:

Boy speaking to Gurl over the phone; they can see each other by the window because their houses are just in-front of each other.

With Boy are his friends; pretending that they were studying but listening on every word that Boy and Gurl were talking; waiting for the sign when to start their part.


Here's the story:

"Kumain ka na?", tanong ng batang kinakabahan sa isang dalaga na mistulang sawang sawa na sa mga paulit-ulit na tanong.

"Oo nga sabi eh", parang iritableng na sagot ng dalaga.

"Huh.. eh pasensiya na.. ang gulo kasi nila Libag dito.", sambit naman ng nanliligaw na bata. "Meron kasing pinababasa", ang dagdag na tugon ng binata.

Sa pagkakataong ito, akala mo ba'y merong narinig ang buong tropa ... hudyat ng kanilang hinihintay. At nilabas ni Tenga ang aklat.



"Ano ba yung pinababasa niya? Bakit parang ang gulo-gulo nila dyan?", ang tanong naman ng gurl sa kabilang linya.

"Ah eh.... (pause.... hinga ng malalim...) ah ehhh.... (pause ulit).... DO YOU LOVE ME?", ang banggit ng binata.

"HUH? ANONG SABI MO?", kagulat gulat na tanong ng gurlash na para bang ngayon lang naiba yung tema ng pinag-uusapan nila.

"AH eh.... pinabasa lang sa akin yung title ng book... yun yung title ng book ko na napanalunan ko sa drawing contest", ang palusot naman ng lalake.

"Ah.. akala ko (pa naman) tinatanong mo ako", ang pabulong na sagot ng dalaga.

Hindi masyado naintindihan ni binata kung "akala ko pa naman" or "akala ko" lang ang sinabi ng dalaga dahil sa kanyang sobrang kaba at pawis.

Kaya huminga siya ng malalim ... at buong lakas ng loob na sinabi... " Ah... eh... tanong ko na rin yun".

"Yung alin?", ang pa-dedmang reply ni gurla.

"...do you love me?", lakas loob na sinabi ng batang lalaki. (Sabay lapit sa telepono ang buong tropa... naghihintay ng sagot mula sa kabilang linya.

"... ah ... eh... OO", sagot ng dalaga.

"Talaga! Ayos!...", tuwang tuwa sagot ng batang nanliligaw na nuon ay nasa first year high school pa lang (actually june palang nun kaya kasisimula lang ng klase).

At ang buong barkada na rin tuwang tuwa... first time nagka-GF sa barkada!

Maya-maya pa.. nagpaalam na ang dalaga sa kabilang linya, "Teka meron lang akong gagawin... bye".

Pagbaba ng phone... ang tropa... sabay sabay.... "YEEEEESSSS!!!!"

Photographs & Memories

To help your imagination moving while reading my stories, here are some photos shared by TUKO (a.k.a. Yelo-boy) . . .

Mga p're pasensyahan tayo !!!








Now I am excited for my next vacation. I know for sure that I still have lots of photos and memorable things in my old room... TODAS!!!

Okay, See you next time! Time to sleep muna... zzzzzz....

TRUST 'n My Friend, Watu

Minsan, nag-uumpukan ang magbabarkada sa kanto ng Kalye Dalaga. Pinag-uusapan ang bagong commercial sa TV.

"P're, mura lang daw yun", ang sabi ng isa.

"Balita ko limang piso lang daw apat na ang laman", ang dagdag naman ng isa.

"Ano bang itsura nun?", ang tanong ng mistulang walang idea kung paano yun ginagamit.

"Di ka pa ba nakakakita nun? Ano ka ba!", payabang na tugon naman ng isa na akala mo naman alam na alam niya paano gamitin.

"Makakabili ba tayo nun?", ang usisa ng nakakabata.

"Teka", tugon ulit ng batang nagyayabang.

Sa pagkakataong iyon, dumaan si Watu na mumurublema sa kanyang tigyawat.

"Pre, yan bang pimples mo problema mo?", tanong ng nagyayabang.

"OO, tsong... bad trip nga eh," sagot ni Watu. "Meron ka bang alam na gamot pang-alis nito?", dagdag pa nito.

"Oo naman pre, punta ka kay Santos sabihin mo pabili ng TRUST", ang advice ng nagyayabang.

Walang anu-ano pa, nagtungo na si Watu sa Santos Pharmacy habang ang buong barkada nagmamasid sa may di kalayuang rotonda.

Pagbalik ni Watu sa mga barkada....

"Mga walang hiya kayo!!! Ano ba ito??? ... sabi ko dun sa nagtitinda pabili ng TRUST tapos tiningnan ako nung ale. Eh, parang nagtataka siya sa akin... tinuro ko yung tigyawat ko sa pisngi!!!.... ayun nagmamadali umalis!... tapos yung tindera... parang natatawa sa akin!!!"

Nagtawanan na lang ang magbabarkada...
Namumutla si Watu sa kahihiyan...

At pinagmamasdan naman ng lahat ang itsura ng condom. Ah eto pa la yun.... salamat Watu!

Happy New Year, Happy New Look

Happy New Year to All...

Promise! a lot of exciting stories this year...

Most of our ka-tropa sa Kalye Dalaga had read this weblog and they are starting to recall all their stories, memories, photos, and other nostalgic chuva to add into our collection .... Im so excited!!!!

Plus, I am working on a new template. I hope I can finish it before the end of this week. Here's the general look and feel...




Thanks Kuya Eric for this drawing...

See you around!!!