Cant Find The Right Letters

Naging ugali na ng karamihan ang mag-iwan ng tsinelas sa labas ng pinto. Para daw di madala sa loob ng bahay ang dumi na nakakapit sa ilalim ng ating mga tsinelas. At dahil maraming tsinelas ang nasa labas ng pinto, maraming abusado na nagnanakaw ng mga tsinelas.

Uso pa nuon yung tisnelas na kung tawagin ay tsinelas ng sabungero... yung merong alpombra na makulay.... hello??? yung merong carpet???

Anyway...

Minsan nakatambay kami ng barkada sa labas, nakita namin si Edong lumabas ng bahay na merong chalk. Dahil na rin siguro madalas silang nawawalan ng mga tsinelas, naisipan na niyang gumawa ng paraan para maiwasan ito.

Sa pader tabi ng kanilang pinto nagsimula siyang sumulat...

"BALWA ANG KUMUHA NG TSINELAS DITO!"

Nang aming mabasa, nagtawanan kami.

Muli niyang binasa ang kanyang sinulat at napansin na merong mali sa kanyang spelling. Kaya kanya itong tinama...


"BALAW ANG KUMOHA NG TSINELAS DITO!"

Nagtawanan ulit kami...

Buti na lang tropa namin itong si Edong. Kung hindi malamang napag-BALWAHAN kaming tumawa!!!!

An Inquiry Of A Grandmother Part 2

Sa bahay dati nagpapraktis sila utol ng banda nila.

Tuwing naririnig ng mga tropa at ibang tambay na meron ng tugtugan sa bahay, nagpupuntahan na sila sa tapat ng bahay upang magsound trip habang tanaw nila sa bintana at pinto ang praktis nila kuya.

Pumanik ako sa itaas ng bahay upang kumuha ng ibang upuan ng makita ko si lola nakadungaw sa bintana na parang merong pinagmamasdan. Medyo mahina na ang pandinig niya kaya alam ko walang problema sa kanya yung ingay sa baba.

Maya-maya pa'y tinawag ako ni lola na parang nagtataka, "Halika!".

"Ano po yun lola?", ang mabait kung tanong sa kanya habang dumungaw na rin ako sa bintana at tinanaw ang pinagmamasdan niya.

"Bakit itong mga taong ito, sisilip sa loob ng bahay natin tapos iyuyugyog ang ulo?", ang nagtatakang tanong ni lola (niyuyugyog din niya ang kanyang ulo habang nagtatanong).



OO nga naman... sisilip sabay mag-he-headbang!

"O tingnan mo itong isa... binubunggo pa yung isang niyuyugyog yung ulo!", ang sunod na obserbasyon ni lola dun sa mga tambay na nag-iislamdance.

"Siguro masakit ulo nila...", ang konklusyon ni lola habang tumatawa.

Sensya na hindi maintindihan ni lola ang mga metal.... hiphop kasi siya!
PEACE!
luv you lola tinay!

An Inquiry of A Grandmother

Sa loob ng bahay mahina signal ng cellphone. Kaya para ka makapag send ng text kailangan mo pang lumabas ng bahay.

Etong kuya ko di ko alam kung sino ang ka-text nung mga oras na iyon.
Nandun lang siya sa labas...
naghihintay ng reply...
at ganun din naman kailangan niya rin mag reply.
..kaya yun, nasa labas lang siya.

Matindi ang sikat ng araw nun kaya naman ang lola ko nakasilip sa bintana pinagmamasdan ang kuya kong abalang abala sa pagtetext.

Paglapit ko kay lola, nagtanong siya sa akin...

"Bakit ang telephono ngayon kailangan ibilad sa araw?", ang tanong ng nagtataka kong lola.


Pagtingin ko sa kuya ko ... oo nga naman parang binibilad sa araw pag nagtetext!!!!

Sabihin ko sana sa lola ko.... "eh lola solar power kasi".

Try mo magtext sa labas... di ba nakatihaya sa araw?

Not With Your Mom

"Mama..(hik!) enge nga po (hik!) ng sabaw!", ang utos ng isang bagong dating mula sa inuman na anak sa kanyang ina.

Dahil sanay na nga ang ina sa ganitong sitwasyon ng anak, hindi na siya nag-aalala sa tuwing uuwi ng lashing ang anak. Bilang ina, kumuha naman siya ng sabaw para mainitan ang sikmura ng anak at mahimas masan.

Pagkakulo ng pinainit na sabaw, dali dali naman itong iniabot ng ina sa anak.

"hmmmm.... (hik!) salap!", banggit ng langong anak.

Pagkatapos inumin ang sabaw...

"HALA KEMBOT!!! (sabay palakpak ng isang beses)", ang sigaw ng lasing na anak sa kanyang ina.

PAK! ang matunog na batok na ina!

"Damuhong ito!"