KINDERGARTEN

by LIBAG
some notes from GUZ

Halos lahat ng barkada merong mga anak na. Pati ako meron na ring kinder na excited pagpasok sa school.

Naaalala ko tuloy nung ako rin ay papasok sa unang araw ko sa school, bago lahat ng aming mga gamit. Bagong uniform, bagong sapatos, at mga bagong libro na amoy galing pa sa imprentahan.

Hay! Bumalik tuloy sa alaala ko ung ginawa namin ng kaibigan ko...

First day pa lang ng klase nun di na kami pinauwi ng teacher namin dahil sa nasira namin yung sukatan ng height na nakadikit sa pader. Pinauuwi ba naman sa 'min at kailangang bayaran daw. Naputol kasi namin yung kamay ng tao dun sa height chart. Eh ganun kalikot ung kaibigan kong yun! Unang araw pa lang iskul bukol na agad kami.





Eto pa isang trip namin nung kinder...

Habang nasa canteen ang mga ibang kaklaseng walang baon kasama ng aming titser, kami namang merong mga baon ang nagtatagayan ng pinaghalo-halong inumin namin. Iniikot namin ng kaibigan ko ang isang baso at ang lahat ng klaseng baon na inumin ay nilalagay namin dito. Ang pinaghalo-halong gatas, chocolate, softdrinks, Zesto-O, juice, at iba't iba pa ang siyang pilit naming pinaiinom sa mga kaklase namin.

Mga ilang araw din nangyari iyon... hanggang isang araw natapos ang lahat dahil...

Naaalala n'yo ba yung nausong makulay na pamburang transparent? Yun yung pagtiningnan mo na
nasa likod niya ay araw or ilaw, umiilaw yung gitnang kulay. Dinurog namin yun at nilagay sa basong pinatatagay namin. Nang di na makayanan ng isa naming kaklase, itatapon na niya sa labas. Syempre, sa kinder hindi basta basta nakakalabas ang estudyante na walang paalam sa titser. Dito na nalaman ng aming titser ang operasyon namin. TODAS NA NAMAN!




Aminado ako na bully ako sa school. Pag nakita mong tumatakbo na kaklase namin siguradong ako na ang kasunod nun at bubugbugin ko na sila. Pero ngayon ako na siguro bubugbugin nila kasi ang lalaki na kasi ng katawan nila samantalang ako'y naiwan payatot pa rin.

images courtesy of: http://www.gailind.com for the height chart http://yalistationery.win.mofcom.gov.cn for the eraser

Hinde-n Desire!!!

Lashing! Lashing! Lashing! Marami talaga nagyayari paglashing ka na. (hik!)

Minsan isang gabi, merong magkaibigan na nag-iinuman. Di pa naman ganun karami ang naiinom nila pero ewan ko kung anong dumapo sa isip nila at naging ganun na lang ang napag-tripan nila... ang maka-iskor! Alam nyo na ibig kong sabihin nun!

Sa gitna na kanilang inuman, lumabas sila sa kanto at nagbakasakaling makita ang bebot na mapainom lang ay pwede na. At sinuswerte nga naman ang dalawa, nandun nga si bebot!

Wag na nating patagalin ang istorya! So, yun na nga nayaya nila etong bebot sa hapag-inuman. At maya-maya lang ay tinamaan na nga ang tadhana. Pero dahil isa lang ang pwedeng dumiskarte, tinanggap na nung isang kaibigan na magiging tagamasid na lang siya.

Nang sumeniyas na ang maswerteng kaibigan, hudyat na kailangan ng patayin ang ilaw, tumayo naman ang isa para sumunod kahit alam niya na siya ay isang tagamasid na lamang.

Pagpatay ng ilaw, ang kaibigan nating tagamasid ay walang makita sapagkat napakadilim habang dinig na dinig niya ang mga milagrong nangyayari. Dahil na rin sa kanyang lakas tama sa alak at matinding daing ng kanyang damdamin... naisipan niyang makisali.

Dahan-dahan siyang lumapit kung saan nagaganap ang lahat. Kinakapa ang daan at ang pader hanggang marating niya ang lugar. Patuloy siyang kumakapa at nagbabakasakaling makasali at maka-iskor din.... at nakihimas na rin.

Nang bigla na lamang..... "Pare, pare...hinta ko yan!"

Ayus! hita pala ng kaibigan niya ang hinihimas niya!

Happenings In The Dark

by LIBAG

Year 1980’s...

Uso ang brown-out!

Uso din syempre ang TAGUANG-PONG!!!

Pag nag brown-out labasan na ang lahat at magkikita-kita na sa kanto.

Simulan na ang laro! POMPYANG NA! "Maaleeee...... TAYA!

Ang sarap mag taguang-pong lalo na pag kasama mo ang crash mo mag tago, hehehe!

Pero samin wala ng thrill ang mag taguang pong sa kalsada kaya nakaisip kami ng kakaibang taguangpong.

Sa lugar namin, merong paradahan ng mga truck --- “Evergreen Trucking”. Dun namin naisip mag taguang-pong... walang babaan sa truck. Ang bumaba siya ang TAYA! Kaya mas merong thrill. Kaya pag-uwi mo rin, puno ng grasa ang aming katawan paano ba naman sa sulok ng makina o gulong nagtatago or sa ilalim ng kaha ng truck. Di ko na nga lang alam paano kami nakakapunta dun na hindi bumababa sa truck. Peksman! Di sumasayad ang mga paa namin sa lupa. Ang saya talaga nun lalo na nung nahulog ako sa truck di ko makakalimutan yun kasi ung peklat sa ulo ko nandun pa rin. Putok ulo ko nun eh. Hehehe!

At di pa dun natatapos ang trip namin.

Pag katapos ng taguang-pong, habulang hubo naman. Ang matalo uutusan! Hehehe! Next time ko nalang kwento kung ano inuutos….

Swimming sa Lungsod

written by LIBAG


Simple lang ang buhay namin nuon. Tulad ng ibang bata na mahilig sa laro.

Naaalala ko pa nung nanghuhuli kami ng isda gamit ang pamalengkeng basket at walis tambo pang bugaw sa mga isda. Kaya naman pag-uwi siguradong sermon sa mga magulang. Ang kaibahan lang eh di kami sa ilog nang huhuli kundi sa kanal sa kabilang iskinita.

Tuwang tuwa kami pag nakakahuli kami ng isdang maraming kulay na kung tawagin ay "rainbow", lalo na kapag naka-tyamba ng gurami at martiniko, marami kasi nito sa kanal dati lalo na pag baha.

Speaking of baha, mas masaya ang lahat pagdumarating na ang tag-ulan. Maliban kasi sa walang pasok inaabangan namin ang pagbaha dahil sabay-sabay kaming maliligo sa ulan at mag su-swimming sa baha.

Pinaka sikat sa 'min ung pag me dumadaang sasakyan... magpapahila kami sa jeep.

"Minsan, nag pahila ako naka inom pako ng tubig baha eh! Yak! Pero ok naman medyo maalat nga lang tapos pag lingon ko sa gilid ko me lumulutang ng dikanais nais… hehehe! You know tae! Wahahaha!"

Lalo pang sumasaya kapag naka kuha kami ng sirang kaha ng refrigerator dahil instant bangka kaagad para sa tropa.

Hay ang sarap balikan at maging bata ulit!.

Ice... Good for the Heart

I am not really inclined with medical field. All I know is that when you're not feeling well, take "biogesic" and go to sleep. Then hope you'll be better when you wake up. But when it comes to heart problems, ICE will ease the pain.

I learned this from a friend. He sometimes suffer from "I dont know really" heart problem. It's not a kind of heart attack but it looks like a sudden chest pain due to fast beating of the heart. I told you I know nothing with this medical terms.

The first time I witnessed this heart-pain-thing (HPT) of my friend was when we were playing Super Mario with his Nintendo family computer. During our game he asked something from his mom (which I cannot recall) then suddenly he burst in anger ... then later HPT comes. All of us tried to calm him until his auntie put ice on his chest....

as he said (while catching his breath), "!^%@#$!#%^^&!!!!! YYYYEEEEEEHHHHLLLLOOOOWWWW!!!!"

Here's another story:

Bakasyon nuon...

Ang mga estudyanteng taga-probinsiya na nag-aaral sa Maynila ay nagsisimula nang mag-uwian sa kani-kanilang pamilya.

Minsan habang ang lahat ng tropa ay nasa bahay, tanaw namin sa kabilang bahay ang mga kaibigang babae nag-aayos ng kanilang mga gamit para sa kanilang biyahe pauwi ng probinsiya.

"Tol, pauwi na sila... okay ka lang ba?", tanong ng isa naming kaibigan sa isa pang kaibigan na merong lihim na pagtingin sa isa sa mga babaeng ngayon ay nakatakda ng umuwi.

"Wag kang makulit, okay lang ako!", sagot ng isa.

"Sure ka? bakit namumugto ang mga mata mo?", patuloy na pang-aasar ng isa pang kaibigan.

"Tumigil nga kayo!", sagot muli ni kaibigang may HPT na ngayon ay medyo iritado na.

"Chong! eto na lumalabas na sa gate nila", wika pa ng isa pang malakas mang-asar.

"OO nga! hoy okay ka lang ba?", tuloy-tuloy ang pangangantiyaw ng lahat.

Hindi na niya makayanan ang pang-aasar, tumakbo siya sa hagdanan at duon umupo.

Sinundan siya ng lahat para asarin at pag-tripan pa. Nung makita namin siya....

"!^%@#$!#%^^&!!!!! YYYYEEEEEEHHHHLLLLOOOOWWWW!!!!"

Yun na nga, nag-panic na ang lahat nang matagpuan siyang naninigas sa asar...
inabutan siya ng yelo na nasa face towel ...

tumahik ang lahat...

Nung naging ok na ulit siya....
balik ulit sa asaran....
hindi na dahil sa mga babaeng uuwi...
kundi sa...
YYYYYYEEEEEEHHHHHHHLLLLLLLOWWWWW!!!!! (with naninigas acting pa!)

Old House Studio

Our house is almost half a century old.

Yung room namin ng kuya ko before namin ayusin at gawing tulugan ay dating tambakan. Isang 25watts bulb ang nagbibigay ng ilaw. Maraming tira tirang piraso ng kahoy na nakakalat.

Sa gitna ng mga kalat at agiw sa paligid, minabuti namin dito ilagay ang mga gamit namin sa tugtugan. Isang lumang karaoke at isang set na kinakawalang na pulang fernando drums. Nakahiram din pala kami ng isa pang bass drum na kulay puti mula sa isang kaibigan kaya naman meron kaming "double bass" na nagpalupit sa aming gamit.

Wala kaming pakialam kung gaano kalakas ang tugtugan basta maingay solb na kami. Basta sumunod lang sa oras na binigay ni Daddy para wag makagambala sa mga kapitbahay. Eh, ganun pa rin.. nagrereklamo pa rin sila...

Eto nga pala yung isa sa pilit naming tugtugin.....

WOLVERINE BLUES
By Entombed

Bringing Back the Metal Days

Eh mahilig din kami sa tugtugan.

I can't recall the year but I know its fiesta.

The rain just stopped and our plans were all messed up. Its all because of this rain that we need to change our plan in setting up a gig on our street. Eh basa na what to do?

Syempre bad trip na...

So after several hours of drinking without any loud music, one of us decided to push through with the plans... SIGE NA! I-SET UP NA NATIN! !$#*&$!*#!!!!

Eh nagpilit... kahit mag-isa't lasing kinuha pa rin niya lahat ng gamit.... those big speakers, amplifiers, drum set, etc.

Habang naghahakot, meron isang kapitbahay na nakakita. Etong kapitbahay na ito ay galit sa maingay... so di pa naayos yung mga gamit nag rereklamo na agad...

'BAD TRIP! PUNTA SIYA SA BUNDOK! DUN WALANG INGAY!'.....
and here's the famous line.... 'DI NIYA TAYO NAIINTINDIHAN.. MUSIKERO TAYO!... DI NIYA TAYO NAIINTINDIHAN!' (sniff!)

One of our favorite piece to cover...

Slave New World
by Sepultura

S & V Chant!

Most superheroes have their rituals or ceremonies turning from ordinary individuals to extraordinary human being. Like Batman, he always go "to the Bat Cave", or Superman tearing his shirt apart... Scromites and Vermites also have their own style.


Scromites!
Vermites!

Anak ng termites!

Umbawe! Umbawe!
Alak! Alak! Alak!


Imagine this:

everyone is sober...
empty bottles lying around...
at the corner of two intersecting small streets...
around 2 am...
we were singing (or shouting perhaps...)

Scromites!
Vermites!

Anak ng termites!

Umbawe! Umbawe!
Alak! Alak! Alak!




then the neighborhood ...
comes the tanods...
with Chairman!

Todas! Tago na tayo!

I don't know what makes this song so powerful that we are all laughing and crazy. Or maybe too much liquor...

About Scromites and Vermites

Ang pangalan na Scromites at Vermites ay nagmula sa aking kaibigan. Ito ang madalas niyang binabanggit na mga characters pag kami ay nag-iinuman. Di ko alam kung saan niya nakuha ang mga pangalan na ito pero kung pag-usapan namin si Scromites at Vermites akala mo ay parang mga tunay na katauhan. Siguro marahil kami ay masayahin lang sa aming mga creative thinkings or sobrang lasing lang kami.

Sometime during college we made a 10-minute animation using slide presentation for a school project. It was the time that Scromites and Vermites had their real identity. I played the voice of Vermites.

Kahit ano pa man ang dahilan, si Scromites at Vermites ay tanda ng masayang alaala ng aking kabataan. I believe those very years had made me what I am now.

Adventures of Scromites and Vermites is a collection of what was before... and a continuation of it through writing.